Granice Nawii

GRANICE NAWII – tak brzmi roboczy tytuł serii powieści o Rosławie ( a właściwie Rozalii, pani róż i lilii), która jest kapłanką i wiedźmą w pewnym pomorskim grodzie i szuka swego miejsca w zmieniającym się świecie, gdzie chrześcijaństwo ściera się z wiarą przodków.

Jest to także historia kobiety, która musi zmierzyć się z własnym pochodzeniem i dokonać ostatecznego wyboru między życiem śmiertelniczki, a wieczną wędrówką między światami. Zrodzona przez światło dla cienia, za zgodą Marzanny – Pani Życia i Śmierci, sama musi dokonać właściwego wyboru. Przed pójściem drogą cienia wstrzymują ją dwaj mężczyźni: przyrodni brat Dalibor i zakochany w niej Barnim. Świat dawnych bogów i możliwości, jakie niesie ze sobą jej dziedzictwo, kuszą jednak nieodparcie. Poza tym w jej żyłach płynie krew dawno wymarłego rodu.

Fabuła daje możliwość przybliżenia szerszemu kręgowi odbiorców elementów religii i mitologii Słowian, Germanów i Rzymian. Wprowadzone w treść wizje mają zaś na celu uświadomienie cykliczności pewnych wydarzeń na przestrzeni dziejów.

Mam nadzieję, że zgodnie z zamysłem w powieści spotkają się dwa światy: świat legend oraz świat dawnych wierzeń. Połączy je zaś most, którego filary zbudowano jeszcze w starożytności.

Cykl jest ukłonem w stronę tych Czytelników, którzy skarżyli się, że legendy są zbyt krótkie. Mam nadzieję, że tym razem będą usatysfakcjonowani. Pierwszą część mam nadzieję skończyć jeszcze w tym roku, a później… poszukać wydawcy.