Szczęśliwi i błogosławieni

Kilka słów na ten październikowy wieczór:

Błogosławieni, którzy umieją się z siebie śmiać;

Ich radość nie będzie miała końca.

Błogosławieni, którzy potrafią powiedzieć: małe, a cieszy”;

Oszczędzone im będzie wiele trudu.

Błogosławieni, którzy wiedzą, jak odpuścić, nie czekając na przeprosiny;

Oni kroczą ścieżką mądrości.

Błogosławieni, którzy wiedzą, kiedy ucichnąć i słuchać;

Oni dowiedzą się wielu nowych rzeczy.

Błogosławieni, którzy mają na tyle zdrowego rozsądku, by nie traktować siebie zbyt serio;

Docenią to wszyscy wokół nich.

Szczęśliwi, którzy poważnie podchodzą do rzeczy drobnych, a poważne problemy przyjmują spokojnie;

Daleko zajdą w życiu.

Szczęśliwi, którzy umieją docenić uśmiech i nie pamiętają wybuchów złości;

Będą kroczyć zawsze po słonecznej stronie ulicy.

Szczęśliwi, którzy są mili i rozumieją nastroje innych;

Wszystko będzie dla nich jasne.

Błogosławieni, którzy myślą, zanim coś zrobią i modlą się, zanim pomyślą;

Nie popełnią wielu głupstw.

Szczęśliwi, którzy wiedzą, jak trzymać język za zębami się uśmiechać;

Pokój zamieszka na stałe w ich duszy.

Autor nieznany. Tekst z książki Martina Roversa „Uzdrowić miłość”