Książki, choroba i spotkania

Od 22 marca minęło już dużo czasu, a ja do tej pory milczałam. Przepraszam za brak postów, ale wbrew pozorom dużo się działo.

Pierwszym winowajcą jest moja choroba. Cóż, mój SM nie lubi gwałtownych zmian pogody, a ostatnie tygodnie obfitowały w skoki ciśnienia, wichury i duże wahania temperatury. Odczułam to dość boleśnie, ale nie zamierzam o tym pisać. Nie chcę, by to choroba była najważniejsza. Chciałabym o niej zapomnieć.

Niech jak pył na wietrze rozwieje się myśl o boleściach,

Niech jak lśniące krople rosy potoczy się po liściach.

Życie mnie woła, ku słońcu wyciągam teraz ręce

Ten prosty gest, za życie  niebu kieruję w podzięce.

To by było na tyle, jeśli chodzi o moją chorobę. Mam nadzieję, że teraz będzie już tylko lepiej.

W tym czasie działo się jednak znacznie więcej. 13 marca odwiedziłam Bydgoszcz. Klimatyczny wieczór Związku Literatów Polskich z poezją, który odbył się w klubie „Orion” na długo pozostanie w mojej pamięci. Choć częściej pisuje prozę niż poezję, lubię zanurzyć się w oceanie emocji, które zawsze przebrzmiewają przez wersy. To doskonały sposób, by choć przez chwilę oderwać się od ziemi i spojrzeć na ziemię i ludzi z perspektywy nieba. odczytałam również kilka moich wierszy.

W marcu moja książka „Baśnie i legendy dawnych Kresów” powędrowała na Litwę, do dwóch polskich ośrodków KPK. Bardzo się cieszę, że miłośnicy literatury będą mogli poczytać baśnie z ich stron w języku polskim, wprawdzie pisane przez osobę mieszkającą w innym kraju, a jednak związaną z nimi więzami krwi.  

Nie zaniechałam również pisania. Lada dzień ukaże się trzecia część serii "Duchy, zjawy i ukryte skarby". Tym razem będą to opowieści z województwa zachodniopomorskiego. Jest to zakończenie pomorskiego cyklu. Pracuję jednak dalej zupełnie nad innymi treściami.

Niemal jednocześnie pracuję nad dwiema pozycjami. Jedną z nich jest powieść "Granice Nawii", która łączy mitologię (nie tylko słowiańską) z elementami historii. o cóż, myślałam, że moja pierwsza powieść będzie historyczna, a tymczasem los spłatał mi niespodziankę i będzie... fantasy. Mam nadzieję, że spodoba się zarówno miłośnikom gatunku, jak i wielbicielom mitologii.

Drugą ze wspomnianych pozycji jest książka pt. „Opowieści z kraju nad Wilią”. Są to baśnie, legendy i podania z Litwy. Nie brakuje tu również pięknego Wilna.

Ponadto nadrabiam zaległości w czytaniu. Zauroczyły mnie dwa tomiki poezji Marii Jolanty Kowalskiej „Tyle odrodzeń już było” oraz księdza Jana Wojciecha Pomina „Czas i poezja”. To prawdziwa uczta dla miłośników poezji. 

Czytam również najnowszą książkę Anne Bishop „Filary świata”. Tu podoba mi się łączenie celtyckich tradycji „Faerie” ze zwyczajami odnajdowanymi w rytuałach „wicca” i… bezlitosnym działaniem historycznych inkwizytorów. Hmm, lektura idealna. Na pewno znajdzie się w pierwszej dziesiątce moich ulubionych książek. Ciekawe, jak będą wyglądały następne tomy. 

Na swoją kolej czeka książka Philippy Gregory: „Zmierzch Tudorów”. Po przejrzeniu stwierdziłam, że jak zawsze będzie to wspaniała literacka uczta i spotkanie z historią, przepuszczoną przez pryzmat trzymany w rękach pisarki. No cóż, XVI wiek to moja ukochana epoka.

Postaram się nie zaniedbywać Was już tak bardzo i obiecuję kolejne posty. Po głowie chodzi mi jeszcze stworzenie osobnego bloga o wojnie osiemdziesięcioletniej w Niderlandach. Posiadam tak wiele materiałów, że aż szkoda, by to wszystko przepadło. Mam ogromną słabość do wydarzeń, jakie się tam rozegrały, ale byłaby to opowieść na zupełnie inny post. W każdym razie to plany na przyszłość. 

Na razie skupię się na pracy oraz… na kolejnym spotkaniu – tym razem w bibliotece w Inowrocławiu. Więcej szczegółów już wkrótce. 

Na zakończenie krótka dygresja. Byłam dzisiaj w Poradni Chorób Płuc. Niby nic, bo jako astmatyk muszę być pod kontrolą. Najlepsze było jednak na końcu. Kolejna wizyta wyznaczona na październik 2025 roku. Nie mylicie się, drodzy Czytelnicy 2025.