Rubin

Właściwości fizyczne: należy do grupy korundów, stopień twardości w skali Mohsa sięga 9.

Barwa: przezroczysta, różowa lub krwistoczerwona

Miejsca występowania: Najpiękniejsze rubiny znajduje się w Indiach, Sri Lance i w Kaszmirze. Ponadto występują w Tajlandii, Kambodży, Pakistanie, Tanzanii, Kenii, Australii i Afganistanie. W przeszłości można je było znaleźć także w Polsce, na terenie Dolnego Śląska, w okolicy Złotoryi, Karpacza oraz w Górach Izerskich.

Nazwy: rubin, korund (nazwa hinduska), karbunkuł (występuje w średniowiecznych pismach), pyropos i anthrax (nazwa grecka), xemen ( w sanskrycie)

Planeta: Mars

Symbolika: zdrowie, odtrutka, zgoda, godność, boska potęga

Znaczenie we śnie: zapowiada namiętną, wierną i pewną miłość, według źródeł irańskich zaś zapowiada radość i dobrobyt

Znaczenie w magii: najczęściej wykorzystany do rytuałów uzdrawiających i przy rzucaniu zaklęć, ponadto wzmacnia każdy czar, ma uniwersalne zastosowanie. Służy także jako ochrona przed czarami, złym wpływem i złym okiem. Dotknięcie rubinem czterech rogów budynku lub ogrodzenia posiadłości miało zapewnić ochronę przed piorunami i pożarami. 
Archanioły: Jofiel, Michał

Znaki Zodiaku: Baran, Lew, Skorpion
Miesiąc urodzenia: lipiec (czystość)
Czakra: podstawy
Dzień tygodnia: wtorek

            Naturalny rubin jest bardzo rzadkim kamieniem. W handlu bardzo często zamiast rubinów sprzedaje się spinele o czystej, mocnej czerwieni i dużym połysku oraz rubiny syntetyczne. Był ceniony już w starożytności. Znajdował się wśród dwunastu kamieni na napierśniku kapłana Izraela, z których każdy reprezentował jedno z plemion. W Arabii polerowano go onyksem. Grecy i Rzymianie uważali go za kamień szczęścia, jednak jeśli zmieniał barwę, stawał się złowróżbny. Kiedy nieszczęście mijało, wracał do dawnego koloru. Uważano również, że rubin jest obdarzony wyjątkowo pozytywną energią i dlatego przez wieki uchodził za silnie oddziałujący amulet. Uważano, że mówi o wiecznie rozkwitającym nowym życiu.

Właściwości:

Rubin jako dziecię Marsa, reprezentuje jego wszystkie zalety. Wspiera dążenie do sławy, przedsiębiorczość, pionierstwo odwagę, wytrwałość i niezależność. Budzi w człowieku entuzjazm, radość, chęć do życia, wspaniałomyślność, gotowość do poświęceń i przynosi szczęście. Zmusza myśli do aktywności, a serce do szybszego bicia. Motywuje, zachęca do działania i urzeczywistniania pomysłów, przynosi chęć czynu. Pozwala działać z pasją. Zapewnia doskonały kontakt z innymi. Zapewnia spokój w miejscu pracy i to, że nikt nie będzie próbował odebrać stanowiska czy podważyć autorytetu. Często używany przeciw zmartwieniom, smutkom, złym myślom i koszmarom sennym. Oczyszcza umysł z niechcianych lub natrętnych myśli. Jeżeli ktoś stoi przed trudną decyzją, może za jego pomocą ściągnąć energetyczną pomoc. Wzbudza ciepło, energię, powodzenie i inspirację. Powinni go nosić ci, którzy czują się niedowartościowani, ponieważ niweczy przekonanie o własnej ograniczoności i wzmacnia pewność siebie.

Największą siłę oddziaływania mają kamienie „gwieździste”, z charakterystycznymi wyrostkami przypominającymi gwiazdeczki. Według jednej z legend jest to znak, że w kamieniu zostały uwięzione trzy dobre duchy: Wiara, Nadzieja i Przeznaczenie, które zapewnią właścicielowi wszelką pomyślność.  

Rubin jest znakomitym kamieniem dla wojskowych, gdyż wzmacnia moc, odwagę, potencję i zdolności przywódcze. Nie pozwala się cofnąć, zagrzewa do walki i bohaterskich czynów. W Azji uchodził nawet za amulet wojowników. Wierzono, że jego właścicielowi nigdy nie zostanie zadana rana stalowym orężem.

Wierzono, że ostrzegał przed trucizną i innymi nieszczęściami poprzez zmianę koloru.

Moc rubinu jest największa, gdy połączy się go ze złotem i lewą stroną ciała.

Jego zbyt duży wpływ może nawet budzić drapieżność i ekspansywność. Powinni go unikać ludzie gwałtowni, impulsywni oraz ci, którzy są zmęczeni życiem i pragną odpoczynku, spokoju i ciszy.

W miłości: wzmacnia wzajemne przyciąganie, sprzyja namiętnym romansom, pobudza zmysłowość i podnieca.

Od wieków istniało przekonanie, że jeżeli klejnot z rubinem pozostawimy na ciele zmarłego, zwłoki przez dłuższy czas będą opierać się rozkładowi. Ta sama siła, która uodparnia kwiaty o barwie purpurowej, zatrzymuje procesy gnilne w organizmie zmarłego.

W średniowieczu noszenie amuletu z rubinem chroniło od zarazy i morowego powietrza, które wówczas pustoszyły wsie i miasta.

Wzmacnia miłość, pobudza świadomość połączeń własnego serca
Pierwsi chrześcijanie uważali rubin za najcenniejszy kamień i wierzyli, że Bóg kazał Aaronowi nosić go na szyi. Posągi Buddy również miały na czole czerwony rubin, gfyż kamień ten oznacza również jego reinkarnację. 
Uchodzi za kamień szczęścia, który zapewni powodzenie we wszystkich przedsięwzięciach.

Zdrowie:

Rubin działa uzdrawiająco na ludzi apatycznych, schorowanych, pełnych smutku i melancholii, pozbawionych inicjatywy oraz zgorzkniałych życiowo. Ponadto zmniejsza gorączkę, łagodzi bóle i skurcze. Kiedyś stosowano go przy słabym krążeniu, przy problemach z menstruacją oraz w przypadku zaburzeń równowagi hormonalnej zarówno kobiet jak i mężczyzn. Święta Hildegarda zalecała rubin jako doskonały środek przeciwko urojeniom i halucynacjom. Nie powinni go używać ludzie chorzy na płuca i z obrażeniami wewnętrznymi. Marsowe wibracje czerwieni mogą bowiem przyspieszyć niebezpieczne dla życia krwotoki. Posiada zdolność gojenia głębokich ran psychicznych- w tym wypadku najlepiej nosić go blisko serca. Chroni ciało przed zagrażającymi zdrowiu oparami, zatrzymuje krwotoki i  przyspiesza regenerację tkanek. Rubin i czerwone zasłony łagodzą przebieg ospy, a przykładanie rubinu do ciała usuwa blizny i pozostałości strupów na ciele.

Opowieści:

Płomień Borgiów

Niegdyś wierzono, że łyżka wysadzana rubinami chroni przed truciznami dodawanymi podstępnie do posiłków. W zetknięciu z zatrutą zupą czy potrawą, kamień miał zmieniać barwę z jasnoczerwonej na kolor zakrzepłej krwi.

W wielką moc rubinów wierzyli również Borgiowie. Jak wiadomo, rodzina ta potrafiła osiągać swoje cele, nie zważając na środki. Jej członkowie musieli więc liczyć się z tym, że wrogowie będą równie bezlitośni. Złoty pierścień z rubinem miał więc papież Aleksander VI, a następnie jego syn Cezar. Klejnot ów nazywano „Płomieniem Borgiów”.  Cezar obawiał się, że ktoś może go otruć, dlatego wszystkich potraw i napojów, które mu podawano, najpierw próbował jego sługa. Kiedy on zawiódł, na straży życia stał jeszcze słynny rubin oprawiony w złoto, który nosił na serdecznym palcu lewej ręki i podobno nigdy go nie zdejmował. Kiedy kamień znajdował się blisko zatrutej żywności czy wina, przybierał podobno barwę skrzepłej krwi lub zleżałej zwierzęcej posoki.

*

Szczególny kult dla rubinu żywił także car Rosji, Piotr Wielki. Władca posiadał zdumiewającą magiczną siłę, którą czerpał podobno ze swojego wspaniałego pierścienia z rubinem. Poza tym mawiano, że  właśnie temu klejnotowi zawdzięczał wszelkie istotne idee, inspirujące jego działania. Jako, że do właściwości rubinów należą między innymi: zachęcanie do działań, chęć dokonywania czynów wymagających odwagi oraz urzeczywistnianie pomysłów; może natura Piotra współgrała z energią klejnotu i zachęcała go do podejmowania wielkich czynów, a geniusz Marsa wzmacniał jego osobowość? W tym przypadku warto by było pochylić się nad horoskopem cara i osadzeniem w nim tej planety.

Literatura:

Claire, Magia wiedźm, Białystok 2011

Karen K., Kamienie życia czyli w magicznym kręgu klejnotów, Warszawa 1991

Kopaliński W., Słownik symboli, Warszawa 1990
Virtue D., Lukomski J., Kryształowa terapia, Warszawa 2010 
Webster W., Jak przyciągnąć szczęście?, Białystok 2015

Wernichowska B., Wasilenko A., Wróżby na każdy dzień, Warszawa 2004

Winczewski M., Moc kryształów i kamieni na co dzień, Białystok 2004