Claire, Magia wiedźm. Rytuały, specyfiki i zaklęcia

Claire,Magia wiedźm. Rytuały, specyfiki i zaklęcia

Wydawnictwo:Studio Astropsychologii

Białystok 2011

ISBN: 978-83-7377-497-1

Stron: 320

O książce:

Wiedźmy są dziś postrzegane jako postacie złe i godne potępienia. Ta książka nie tylko oczyszcza ich zniekształcony wizerunek, ale jednocześnie umożliwia każdemu z nas dołączenie do ich elitarnego grona.

Jednym z mitów, jakie obala publikacja Claire, jest płeć wiedźmy. Mogą nimi bowiem być zarówno kobiety, jak i mężczyźni. Autorka uczy różnych rodzajów medytacji – od dymnych po medytacje OM. Pokazuje również, w jaki sposób możesz samodzielnie pracować nad zharmonizowaniem czakr. Daje wskazówki, jak stworzyć magiczną biżuterię, ubrania i kosmetyki. Dzięki Magii Wiedźm opanujesz również sekrety magicznych zapachów, olejków i przypraw.

Wiele miejsca poświęcono dbaniu o życie uczuciowe. Dowiesz się, jak zdobyć miłość, odzyskać ukochanego bądź też wykorzystać magię seksualną, która rozpali zmysły. Poznasz także najskuteczniejsze afrodyzjaki. Nauczysz się także korzystać z najefektywniejszych technik wróżbiarskich, w tym karcianych, z wykorzystaniem wahadełka bądź też wróżenia z dymu.

Już dziś wzbogać swoje życie dzięki pierwszemu tak kompletnemu i praktycznemu podręcznikowi białej magii.

Opis: Studio Astropsychologii

 

Książka „Magia wiedźm. Rytuały, specyfiki i zaklęcia” to pozycja wyjątkowa, stanowiąca swoisty przewodnik po magii, która była, jest i będzie obecna w naszym życiu. Nie uciekniemy od niej, choćbyśmy nawet próbowali, gdyż wiele z naszych codziennych działań jest jej częścią. My natomiast często nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy.

Właściwie kogo można nazwać wiedźmą? Na to pytanie pewnie każdy miałby własną odpowiedź, uzależnioną od wychowania, kultury, wiary czy poglądów.

Na przestrzeni wieków wiedźmom nadawano różne miana; zwano je matuchami, ciotami, widmami, raganami, molfarkami, szeptuchami, lub czarownicami. Tymczasem znaczenie tego słowa jest nader proste. Wiedźma to kobieta wiedząca; taka, która posiada wiedzę niedostępną dla zwykłych mieszkańców danej społeczności. W dawnych czasach otaczano je szacunkiem, zwracano się do nich po poradę i ratunek; uciekano się do nich, gdy zawodziły zwykłe sposoby. Żadna z nich nigdy nie odmówiła pomocy, bowiem ich rolą było pomagać, a nie szkodzić. Zajmowały się głównie medycyną i ziołolecznictwem, zaglądały poza zasłonę czasu i śmierci, niekiedy podpowiadały, jakie drogi otworzą się w przyszłości.

W późniejszych wiekach zaczęto je oskarżać o czary, szkodzenie ludziom i zwierzętom oraz konszachty z diabłem. W 1484 roku papież Innocenty VIII wydał bullę „Summis desiderates”, która podsumowała wcześniejsze uchwały potępiające czary. Zaledwie wiek później, bo w 1532 w Ratyzbonie uchwalono słynną Carolinę (Constitutio Criminalis Carolina)- kodeks, który wprawdzie regulował prawo, ale sankcjonował czary jako przestępstwo ścigane z urzędu. Od tej chwili los wiedźm zdawał się być przesądzony. W całej Europie tysiące kobiet trafiło na stos tylko za to, że… wiedziały więcej od innych. Warto przy tym wspomnieć, że wśród nich trafiali się także mężczyźni- czarownicy. Pomimo prześladowań, dawna nauka nie zaginęła. Przekazywano ją sobie w tajemnicy, z pokolenia na pokolenie, aż do czasów, gdy słowo wiedźma, czarownica przestało być wyrokiem.

Powróćmy jednak do „Magii wiedźm”. Autorka książki Claire Seifert doskonale zna temat, o którym pisze. Urodzona w dawnej NRD, wywodząca się z rodziny, w której dawne zwyczaje i rytuały były codziennością, nigdy nie odcięła się od swoich korzeni. Dzięki zdobytej tam wiedzy oraz studiom socjologicznym, stała się w pełni świadoma daru, jaki posiada. Nie zachowała go jednak wyłącznie dla siebie, lecz postanowiła podzielić się z tymi, którzy zmierzają podobnymi ścieżkami. Jej „Podstawy białej magii” stały się mostem łączącym człowieka współczesnego z dawną wiedzą. Jednakże to „Magia wiedźm” stała się podręcznikiem po rytuałach, zaklęciach i informacjach dotyczących tej niezwykłej sztuki.

Książka składa się z dziewięciu rozdziałów. Ciekawa jestem na ile jest to przypadek, a na ile celowe działanie. Dziewiątka to przecież w wielu kulturach liczba metafizyczna i rytualna, symbol prawdy i całkowitości, obrazująca koniec i początek. Czyżby więc Claire postanowiła zamknąć w tych rozdziałach podstawowe kompendium wiedzy o magii, celowo nadając mu kształt całkowitości? Jeżeli tak, jest to wyjątkowo symbolicznie przygotowana pozycja.

Niektórzy boją się samego słowa „magia”. A przecież każdy z nas na co dzień stosuje magiczne rytuały, które są niczym ślady odciśnięte przez naszych przodków. Przykłady? Czerwona wstążeczka zawiązywana, by ktoś nie zauroczył dziecka, kąpiel z solą lub aromatycznymi olejkami, brzozowa miotła (tzw. drapaka) stojąca jeszcze czasem przy drzwiach wejściowych, trzykrotne przeżegnanie się w celu odegnania „złego”, odpukiwanie w niemalowane i wiele… wiele innych. Jak więc widzicie, magia jest blisko nas, zaledwie na wyciągniecie dłoni i najczęściej nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy.

Claire w książce „Magia wiedźm. Rytuały, specyfiki i zaklęcia” przybliża nam ten zapomniany świat magii: od medytacji, poprzez odpowiednie dobieranie ubiorów i ozdób, moc aromatów, kolorów, kamieni, roślin i zwierząt, sztuki dywinacyjne (wróżenie), rytuały związane z ochroną osób i mienia, pieniędzmi, miłością, aż po otaczający nas świat duchów oraz komunikację z naturą. Autorka, niczym sprawny przewodnik prowadzi nas przez te wszystkie aspekty, rozjaśnia sfery, które dotąd tonęły w cieniu i niczym najlepsza przyjaciółka tłumaczy ich rolę. W jej towarzystwie Czytelnik może śmiało wkroczyć do labiryntu, jakim jest podróż przez praktyczne aspekty magii i bezpiecznie przejść przez wiszący most spleciony z dawnych tradycji, ludowej wiary i strzępków liczącej sobie tysiące lat wiedzy. Mogę zapewnić, że będzie to nie tylko wspaniała podróż, ale i fascynująca przygoda śladami dawnych i współczesnych wiedźm.

Książka jest napisana w sposób przystępny, bez uciekania się do zwrotów znanych tylko wtajemniczonym.  Claire nie poucza, nie narzuca swojego spojrzenia na świat; po prostu, jak prawdziwa wiedźma wskazuje na to, co najważniejsze. To od nas zależy, w jaki sposób wykorzystamy zawarte w „Magii wiedźm” sugestie i jak bardzo zapadnie nam ona w pamięć. Nie bez znaczenia jest także szata graficzna. Wyjątkowa okładka przyciąga uwagę, jest idealną zapowiedzią tego, co znajdziemy w środku.

Przyznaję, że tematyka jest mi bardzo bliska. Siły natury są mi znacznie bliższe aniżeli osiągnięcia współczesnej techniki, mam kilka talii kart, w tym i tarota, nieobce są mi numerologia, analiza snów, astrologia, sztuka korzystania z wahadełka, kamieni i szeroko pojęta symbolika. Z całą świadomością mogę więc polecić „Magię wiedźm” tym wszystkim, którzy mają otwarty umysł, nieodpartą ciekawość poznawania świata- także tego pozazmysłowego, w którym każdy gest i każde słowo mają ogromne znaczenie.

Polecam! 

 

Na koniec pragnę dodać kilka słów na temat kota, który nieodłącznie kojarzy się nam z czarownicami i wiedźmami. Ta dygresja wynika z faktu, że na jednej z pierwszych kart książki jest przepiękny wizerunek tego zwierzęcia.

Otóż… przekonanie o tym, że każda szanująca się wiedźma ma kota, to echo dawnych wierzeń w boską naturę tych zwierząt. W niemal każdej kulturze starożytnej były wszak postrzegane jako święte. Pośród wielu innych znaczeń, koty symbolizują także ochronę przed demonami. Zatem kot był nie tylko towarzyszem czarownicy, ale także jej strażnikiem.