Myrina- zapomniana królowa Amazonek

Obraz: Adina Voicu z Pixabay

Królowa Amazonek, która walczyła z Atlantami

         W mitologii greckiej najczęściej wymienianą królową Amazonek jest Hippolita, córka boga wojny Aresa i nimfy Otrere. Posiadała magiczny pas, który dawał jej nadludzką siłę. Jego zdobycie było dziewiątą pracą Heraklesa.

To jednak nie ona stanęła do walki z legendarnymi Atlantami. Była nią zapomniana królowa o imieniu Myrina.

Zapomniana Amazonka Myrina

         Myrina była jedną z pierwszych władczyń Amazonek, siostrą Mitylene. Kiedy stanęła na czele plemienia dokonała czynów, jakich nie powstydziłby się żaden z helleńskich herosów. Niestety, mity o niej w większości uległy zapomnieniu, zepchnięte w cień przez inne opowieści.

         Z czasem jej imię zaczęto mylić z córką Kreteusa i żoną Toasa władcy Lemnos oraz z jedną z bohaterek „Iliady” Batieją – Myriną, żoną króla Dardanosa. 

Wojna z Atlantami

         Według mitów Myrina była niezwykle waleczną władczynią, która odniosła szereg wielkich zwycięstw. To ona poprowadziła ekspedycję wojenną przeciwko Atlantom – mieszkańcom krainy nad brzegiem Oceanu skąd pochodzili bogowie. Odniosła spektakularne zwycięstwo stojąc na czele armii Amazonek liczącej 3000 piechoty i 20 000 jazdy. Najpierw zdobyła tereny wokół miasta Kerne, a następnie samo miasto. Nie miała litości, gdyż kazała wybić wszystkich młodych mężczyzn, zaś kobiety i dzieci zostały wzięte do niewoli. Miasto Kerne zrównano z ziemią.

Przerażeni Atlanci podjęli decyzję, by poddać się bez dalszej walki z nadzieją, że Myrina okaże im łaskę. Nie pomylili się. Królowa okazała wspaniałomyślność i zawarła sojusz. Na dowód swej życzliwości i przyjaźni w miejscu Kerne wybudowała nowe miasto, które nazwano jej imieniem i oddała je pojmanym do niewoli Atlantom. Wkrótce zamieszkali w nim również przybysze z innych krain.

Walki z Gorgonami

Zawarty sojusz okazał się na tyle silny, że Atlanci zwrócili się do Myriny z prośbą o pomoc w walce z wojowniczym plemieniem Gorgon, którzy zamieszkiwali blisko ziem Atlantów. Nie odmówiła pomocy. Na czele Amazonek ruszyła na kolejną wojnę.

Walka była krwawa i zażarta, wszak spotkały się dwa wojownicze plemiona. W pierwszym starciu Amazonki zwyciężyły, ale wielu Gorgończyków uszło do swoich kryjówek. Ci, którzy dostali się do niewoli, pewnej nocy zdecydowali się na walkę. Przejęli broń strażniczek i uderzyli na obóz Amazonek. Doszło do walki, w której wiele wojowniczek Myriny poniosło śmierć.

Królowa nie rozpaczała. Szybko przegrupowała siły i wzięła krwawy odwet na Gorgonach. Ku czci tych sióstr, które zginęły w walkach poleciła wznieść nad grobami trzy kopce równej wysokości. Jeszcze w czasach historycznych nazywano je „Grobami Amazonek”. Gorgoni nie zostali jednak ostatecznie pokonani, gdyż odbudowali swoją potęgę. O tym jednak wspominają już mity związane z Perseuszem i Heraklesem.

Sojusz z Horusem

         Nie był to jednak koniec sukcesów Myriny. W krótkim czasie Amazonki pod jej wodzą zdobyły niemal całą Libię, a następnie ruszyły do Egiptu. Według Diodora z Sycylii rządził nim wówczas Horus, syn Izydy. Myrina zawarła z nim traktat pokojowy unikając rozlewu krwi.

Dalsze zwycięstwa Amazonek pod wodzą Myriny

         Myrina nie poprzestała na tylu sukcesach. Poprowadziła wojowniczki ku kolejnym zwycięstwom. Amazonki splądrowały Syrię i Arabów, a następnie ruszyły na północ. Tam też przed królową stanęli posłowie Cylicyjczyków, którzy dobrowolnie się jej poddali. W zamian za uległość, darowała im życie i oszczędziła miasta. Prowadząc dalsze wojny przemierzyła góry Taurus, zdobyła Frygię i dotarła w okolice Kaikos. Podbiła również wyspy Morza Egejskiego, w tym Lesbos. Według wielu przekazów jako pierwsza stanęła na dotąd niezamieszkanej wyspie, którą nazwała Samotraką i zbudowała tam świątynię Artemidy.

Jak wiele Amazonek, Myrina zginęła podczas walki, pokonana przez króla Mopsosa wygnanego z Tracji przez jego następcę Lykurga.

Miasta założone przez Myrinę

         Królowa Myrina założyła kilka miast. Niektóre otrzymały nazwy od jej imienia, inne nazwano na cześć jej siostry lub innych dowódczyń. Wśród nich, do najbardziej znanych należą:

- Myrina na zachodnim wybrzeżu Mizji (dziś Čandarli), które należało do Związku Eolskiego, dwukrotnie zniszczone w czasach rzymskich (za panowania Tyberiusza i Trajana)

- Myrina – miasto na zachodnim wybrzeżu wyspy Lemnos

- Mitylena – miasto na wschodnim brzegu wyspy Lesbos (ku czci siostry Myriny)

- Pitane – miasto na wybrzeżu Morza Egejskiego w Azji Mniejszej

- Priene – miasto w Azji Mniejszej, położone u ujścia rzeki Meander, zwane również Kadme.

Literatura:

Diodor Sycylijski, Czyny i dzieła herosów i półbogów, Poznań 2010

Grimal P., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 1987

Homer, Iliada, Kraków 1984

Mała encyklopedia kultury antycznej, pod red. Z. Piszczka, Warszawa 1990

Strabon, Geografia, 2007

Tzetzes I., Antehomerica, Homerica i Posthomerica, Lipsiae 1793