 |
| StarGladeVintage z Pixabay |
Według tradycji czarownice spotykały się na sabatach. Wylatywały nocą przez komin na miotłach lub ożogach (kijach do poprawiania ognia w piecach, pogrzebacz) i zmierzały na miejsce spotkań czarownic z diabłami. W powiecie kamieńskim znajdowało się wiele takich miejsc, jednak najpopularniejsze z nich pojawiają się wielokrotnie w zeznaniach czarownic.
Czym był sabat?
Współcześnie sabatem nazywa się lunarne święta obchodzone m.in. przez neopogan. Co ciekawe są to dawne święta, które chrześcijaństwo zaadaptowało i nadało im swoje nazwy, np. sobótka (noc świętojańska) stała się wigilią świętego Jana.Dla naszych przodków sabat był jednak nocnym zlotem czarownic i diabłów, podczas których biesiadowano, tańczono oraz naradzano się. Najlepszymi dniami na sabaty były wtorki i czwartki, chociaż zdarzały się również w piątki, niedziele oraz w chrześcijańskie święta. W niektórych regionach za najlepszy czas na sabat uważano noc pełni księżyca.
Więcej na temat sabatów w kolejnym poście.
Podczas procesów o czary, kobiety oskarżano o udział w sabatach i wypytywano o inne uczestniczki tych spotkań. Oczywiście, sędzia i ławnicy wypytywali o wszystkie szczegóły: im bardziej były pikantne, tym bardziej ich ciekawiły.
Gdzie odbywały się sabaty?
Legendarnym miejscem sabatów był Blocksberg. Była to góra w Schwarzwaldzie. Choć jej nazwa pojawiła się tylko raz w 1653 roku w Kolonii (pewna żebraczka zeznała wówczas, że porwał ją diabeł i zabrał a Blocksberg), na stałe wpisała się w tradycję czarownic. W Polsce najczęściej mówiono o Łysych Górach lub… łąkach, na których odbywały się tańce czarownic z diabłami. To jednak nie jedyne miejsca. Niektóre bywały wręcz zaskakujące.
Siedem miejsc sabatów w powiecie kamieńskim
Powiat kamieński znajduje się w województwie zachodniopomorskim. Jest położony na wyspie Wolin, Równinie Gryfickiej oraz Wybrzeżu Trzebiatowskim. Siedzibą jest Kamień Pomorski. W czasach procesów o czary torturowane kobiety wskazywały różne miejsca rzekomo odbywających się sabatów. Praktycznie każda osada czy wieś miała własne. Niektóre z nich pojawiały się zaskakująco często. Niektóre z nich mają swoją unikatową energię, którą być może podświadomie wyczuwały.
1. Gardno (Źrenica Światowida)
Jezioro w północnej części wyspy Wolin, a właściwie łąka tuż przy jeziorze (Gmina Międzyzdroje)
2. Helle Berg (Jasna Góra)
Wzgórze w Benicach (Gmina Kamień Pomorski)
3. Lelowa Góra
Najwyższe wzgórze Pagórków Lubińsko- Wapnickich w południowej części wyspy Wolin (Gmina Międzyzdroje)
4. Lisia Góra
Wzniesienie w powiecie kamieńskim, na zachodnim podnóżu leży wieś Upadły. (Gmina Golczewo)
We wsi ma swoje źródła struga Wołczka, w której być może odbywały się chrzty czarownic. Struga płynie na północ i przepływa m.in. przez Wołowiec i Mechowo, gdzie również pojawiały się oskarżenia o czary.
5. Święta Kępa
Zwana potocznie Świdną Kępą. Jest to wzniesienie w Wolińskim Parku Narodowym, na zachód od Jeziora Gardno. (Gmina Międzyzdroje)
6. Sandhügel
Piaszczyste wzgórze położone między Kamieniem Pomorskim a wsią Żółcino (Gmina Kamień Pomorski)
7. Wolin
Miejsce sabatów znajdowało się w ogrodach dawnego ratusza, pod drzewami (Gmina Wolin)
Oczywiście tych miejsc jest znacznie więcej. :)
Literatura:
Golden R.M., Encyclopedia of Witchcraft. The Western Tradition, Greenwood 2006
Harder G., Hexen - Wahn und Wirklichkeit „Camminer Heimmatgrüße” nr 485/2010 r.
Klasik M., Czarownice. Psychoza czy rzeczywistość, Ikamien.pl, 9.01.2011
Klasik M., Klątwa czarownic? W: Głos szczeciński, 7.01.2005
Marciniak R., Dobra kapituły kamieńskiej do połowy XV wieku, 1970
Majewska A. (red.), Czary i czarownictwo na Pomorzu, 2008
Robbins R.H., Encyklopedia czarów i demonologii, Warszawa 1998
Spuhrmann R., Geschite der Stadt Cammin in Pommern und Camminer Domkapitels 1924
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz